Pazerni do bólu

Paweł Lewandowski

Trochę się starasz
z godłem na plecach
zasnąłeś w słusznych ideach
dalekie kresy wolności
to ostatnia chwila na przebudzenie.


Gdy symbole
jak ptaki w kolorze nasyconym nienawiścią
trzepoczą nierówną walką
a niewolnicy myśli piszą po ścianach Quo Vadis Europo.


Gdy ludzie pazerni do bólu
wbijają kolejne gwoździe w swoje jestestwo
niewidoma historia
o barwie czarnej jak święta ziemia.
 

Oceń ten tekst
Ocena czytelników: Doskonały 2 głosy
Paweł Lewandowski
Paweł Lewandowski
Wiersz · 16 kwietnia 2019
anonim