Porażka

Grafomanto

Co przyświecało cały mój świat, 

stało się jego cieniem.

Mrok wkradł w każdy zakamarek

Roża stała się cierniem i przez to cierpieniem

Nie ma miłości, nie ma zazdrości

Bo już nic nie może żyć pośród nicości

Cofnąć czas i go zatrzymać?

Czy pozwolić mu płynąć by mógł dalej drążyć swe doliny smutku?

Schować się, zabarykadować.

Nie dać tym myślom możliwości skutku

 

Oceń ten tekst
Ocena czytelników: Niczego sobie 2 głosy
Grafomanto
Grafomanto
Wiersz · 7 lutego 2019
anonim
  • Ir
    Julia Falkowska , to Ty jesteś Grafomanto?...i sama sobą się zachwycasz?
    PORAŻKA !

    · Zgłoś · 5 lat temu