Ona

W nad­mor­skiej miej­sco­wo­ści Helu,

za­czę­ła cho­dzić po­gło­ska, że miesz­ka w niej po­stac boska,

a jej imię to Ewa Gro­tow­ska

Uśmiech sym­pa­tycz­ny i wdzięk ge­ne­tycz­ny

A śmiech tak za­raź­li­wy, że aż we­ne­rycz­ny.

Uroda to nie u niej moda, bo nie prze­mi­ja

A jej cechy oso­bo­wo­ści to ślady nie­ustę­pli­wo­ści

Jeśli ona to błędy mło­do­ści,

To już wiem, że będę czę­ściej grze­szył w przy­szło­ści