~ HONOR ONA I OJCZYZNA

Krzysztof Maria Szarszewski

 

     ~ HONOR ONA I OJCZYZNA
 
Rzeczypospolitej dumnie powiewasz
Podniebnie płyniesz łopocząc w chwale
Boże coś Polskę… Jeszcze nie zginęła… 
I Bogurodzicę dziatwa tobie śpiewa
Świętości nasza… jak kromka chleba
 
Jak cię nie kochać, jak bez cię żyć ?
Na barykadach… na szańcach trwałaś
Dziad mi powiadał… ojciec darował
Matka uszyła Polską natchniona
Na sercu niosła… o sacrum dbała
 
Czystość jej cnota biało czerwona
Symbol wolności… niepodległości
Bliskiej jak matka… jak wierna żona
Sztandar narodu… macierzy naszej
Nigdy nie zginie… nikt nie pokona
 
Ni krzyż posępny, sierp młot czerwony
Dwugłowy orzeł… zdradziecka wrona
Nie zdeptał butem chluby polskości
Nie uszanował godła i dumy 
Skreślon z historii, zniweczon skonał
 
Ziemi ojczystej tyś gwiazda jasna
Miłość i godność niepohańbiona
Ty z bieli orła… z czerwieni krwi
Jedna, jedyna… biało czerwona
Tyś uskrzydlona… ty w sercu lśnisz
 
⊰Ҝற$⊱ ………………………………………………… Zapceń ~ 11 grudnia '14

 

Oceń ten tekst
Ocena czytelników: Słaby 1 głos
Krzysztof Maria Szarszewski
Krzysztof Maria Szarszewski
Wiersz · 13 listopada 2018
anonim
  • Arian
    bóg, honor, ojczyzna"
    6 mln ofiar drugiej wojny, warto było?

    · Zgłoś · 6 lat temu