Lekko oddycha,
ma delikatną skórę,
zwyczajnie pachnie.
W wnętrzu ma miedziane serce.
Zamiast mięśni kołowroty,
a kwas zastępuje krew.
Robot mówi równo i monotonie,
używa rymów, które w końcu męczą.
Stosuje piękne słowa,
które jednak drażnią wszystkich.
Z jego wnętrza wylatują zimne iskry.
