o człowieku

Yaro

smutek w sercu knuje przeciwko
człowiekowi biednemu 
nędzne niewolnicze życie

 

płyną dni odlicza dni od niedoszłego 
końca świata 
następnego nie będzie 
może w błędzie
może wojna w duszy
trwa od wieku w człowieku

 

woda drąży słowo ciąży na języku 
było wielu pozostało kilku 
idzie szarą ulicą 
ze spuszczoną głową 
auta gonią deszcz pod nogi układa kałuże 

 

nadchodzą ci co oszukali człowieka 
żerują na nim zdrowo 
wykradną całkowite wszystko
zastąpią jedzenie chemią 

 

smutek w sercu knuje przeciwko
człowiekowi biednemu 
nędzne niewolnicze życie jego

Oceń ten tekst
Yaro
Yaro
Wiersz · 3 stycznia 2018
anonim