ku miastu

tu nie ma miasta

może jakieś naiwna światła i szumy

świętujące własną próżnię

nie czuję zupełnie balustrady

gdy dotykam kolanami bliźniaczo obojętnych słupków

pod którymi ucieczka nieostatecznej fali

nie widzę uda ani spojrzenia

wolnych od epigoństwa

nie ma mnie w mieście śnię o nim

jestem z dala od głośnych brzegów