Pejzaż pod prążkiem słońca

Tomasz Kucina

 

 

 

 

wymyślanie ciepła

 

farby parkour skacze- opiera o sztalugi

 

czuj sztynk

olejem drewna bukowego formatuje pejzaże

 

burczą endorfiny przymrużają paprocie

burzany z łopianów i ostów

 

zabrakło może pasemka

 

ułamka światła co przenika przez cień

w klapku fotosyntezy

 

to słońce malarza woskuje pozór

kosmyki impresji zwisają spod kapelusza

 

pukielek z kromki nadziei chiaroscuro kontrastu

 

najeżył pędzel na sztorc -Wertykalnie.

 

--

 

 

 

 

 

Tomasz Kucina
Tomasz Kucina
Wiersz · 23 sierpnia 2017