Podróże – Aranjuez

 

Kiedyś (pod wpływem Rodrigo)

zapisałem w kajecie kilka nut w pięciolinii

wiążąc w nich trzy gitary i skrzypce..

 

Lecz właściciel skrzypiec wkrótce przepadł

gdzieś w Kolonii.

Jedna gitara prysnęła do Szwecji 

a do dzisiaj cicho łka w Kaliforni.

Druga zaś  nadal rzewnie gra fado w Lizbonie?

 

Moja zaś przetrzymała do dzisiaj w tym kraju nad Wisłą

choć nieco już zamęczona polskimi kryzysami.

Solidna, siedmiostrunowa z Rosji onegdaj przemycona.

Sama musiała wszystkim arpeggiom i flażoletom podołać.

Bo razem nigdy nie zagraliśmy-

Koncertu z niespełnionej podróży do Hiszpanii.

 

To wspomnienie wróciło po latach.

Wreszcie dotarłem do Aranjuez.

Samotny hidalgo kilku nut zapisanych w kajecie..

 

Lecz Aranjuez przywitało mnie milczeniem.

 

Zamek królewski milczał i milczały pomniki.

Nie było na promenadzie ludzi ani krzyku ptaków.

Kikuty drzew na błękicie nieba dopełniały szkicu afonii.

Wiatr zaś żadnym dźwiękiem nie rozrzedzał upału.

Jak fatamorgana drżały jedynie z gorąca

liczne reprodukcje instrumentu

znanego hiszpańskiego producenta 

niegrających gitar.

 

Wokoło dominowała jedynie cisza.

 

Nie było koncertu w Aranjuez?