~ DZIKIE… DZIKIE KONIE

   

Gdzie świt głaszcząc utula mgły białe 

I z chmur pościeli 

Wynurza się słońce leniwie 

Gnają ku słońcu… oszalałym cwałem 

Grzywy jak flaga polska rozwiane

W promieniach całe 

Dostojnie… 

Jak anioły bezskrzydłe 

Konie… zjawy anielskie… siwe i kare

 

Gdy zmęczonym południem

Stepy słońcem skąpane 

Słychać w oddali tętent w kurzawie 

To pędzą galopem Przewalskiego konie 

Dzikie, bułane… 

Chcąc zatrzymać marzenia popasem 

Na ziół aromatem turkusowej trawie 

Pod lasem

 

A gdy noc zabiera

Dnia resztki szare 

By odmętem jak płaszczem 

Okryć mustangi 

W Księżyca srebrzystej poświacie 

Rumaki… jak Kossaka pędzlem malowane 

Spiżu pozłotą 

Urastają do pomników rangi

 

Szalone i dumne

Nieugięte jarzmem niewoli 

Herosy stepów

Pampasów i prerii 

Władne zerwać arkan… co boli 

By nie miotać się w dzikiej histerii

 

Dzikie… dzikie konie 

Piękne…

Bez ozdób liberii 

Pegazy… niczym nieujarzmione 

Jak z obrazów malarzy polskich 

Sarmackich wolności symbole 

                                                                                            

Czemóż człecze władny

Okrutny i srogi 

Miast koniuszym być… i bratem 

Braciom…  centaurom niepodkutym 

Chcesz być katem 

Panem…  bata, uzdy i szpicruty ?

 

Spójrz…

Ile w tych oczach trwogi ?

Gdy po dzikim galopie stoją u poidła 

Za nic nie odbieraj pegazom wolności 

Zły bóg już zabrał im skrzydła

 

Lecz w boskiej pozwolił roztropności 

Ku pokoleń Polaków Sarmatów

Husarii… ułanów radości 

Wolnymi być końmi 

Nieokiełznanymi… symbolami Polskości                                                  

 

 

⊰Ҝற$⊱…………………………………………………… Stadnina koni Grabowiec ~ 17 września '95                                                                                                                           

 

https://www.youtube.com/watch?v=8Ye5M4C2gDo

 

https://www.youtube.com/watch?v=nTT1hvYvZmU&t=11s